‘Kijk wat die rothonden ze hebben aangedaan, mompelde iemand. Niemand noemde het touw, of de moersleutel, of het geweer, of het mes, of de stok, of de zweep, of de laarzen met bloed eraan. Eigenlijk zei niemand veel. Het leek eenvoudiger zo.’ Op een warme avond in 2016 verzamelt zich een groep van veertig mannen in de hoek van een stoffig veld op een boerderij buiten Parys, in de Vrijstaat. Sommigen zijn woedend. Anderen zien de hele gebeurtenis meer als een grap, een spel. Maar de gebeurtenissen van de uren daarna zullen ze allemaal nog lang blijven achtervolgen. Ze zullen families uit elkaar scheuren en leiden tot zelfmoordpogingen, inzinkingen, echtscheiding, faillissement, ernstige bedreigingen en onvergeeflijk verraad. Dit zijn geen aardige mensen is het verhaal van die nacht, en van wat er daarna gebeurde. Het is het verhaal van een moord, een rechtbankdrama, een diepgaand onderzoek naar collectieve schuld en individuele gerechtigheid, en een meeslepende literaire thriller. Op weergaloze wijze onderzoekt Andrew Harding de impact van een moment van collectieve barbaarsheid op een fragiele gemeenschap. Als een hele gemeenschap terecht wordt gesteld, wie betaalt dan de prijs?