‘Ze reiken eindeloos ver boven mij uit,’ schreef Rilke over zijn Duineser Elegien, ‘het was een orkaan in de geest.’
Van Wieren vertaalde dit werk, dat op hem een overweldigende indruk maakte, in 2005.
De pracht van de taal en de kracht van de metaforen grepen hem. Hier zong een dichter over een leven vol moeilijkheden tot aan de bevrijdende jubel: Hiersein ist herrlich.
Van Wieren belicht een aantal aspecten die in de uitgebreide literatuur over dit werk niet of nauwelijks aan bod komen.
Bij zijn verkenning wordt de lezer meegenomen op de zoektocht naar de zin van het leven: de kernvraag van Rilkes meesterwerk.
Waar bleef God bij Rilke? wil een handreiking zijn bij het lezen van dit magistrale werk.
De Duineser Elegien van Rainer Maria Rilke gelden als één der belangrijkste meesterwerken van de Twintigste Eeuw. Atze van Wieren, wiens alom geprezen weergave, De elegieën van Duino, mijn stelling ondersteunt dat alleen een dichter poëzie kan vertalen, heeft er zich decennia lang intensief mee beziggehouden.
De zeer persoonlijke neerslag daarvan, het door hem bescheiden ’een handreiking’ genoemde Waar bleef God bij Rilke?, maakt ons deelgenoot van zijn zoektocht door dit grandioze werk en verheldert veel wat bij eerste lezing duister scheen.
Jean Pierre Rawie
