De vurige debatten rond de stikstofproblematiek, de droogte, het biodiversiteitsverlies, de seizoensarbeid en de overmatige vleesproductie en -consumptie hebben landbouw weer helemaal op de maatschappelijke en politieke agenda gezet. De vraag dringt zich stilaan op of we in Vlaanderen en Europa effectief nog op een duurzame en economisch rendabele manier aan landbouw kunnen doen en hoe die landbouw dan vorm moet krijgen. Het huidige debat is echter sterk polariserend: landbouw versus ecologie, vermarkting versus subsistentie, schaalvergroting versus familiebedrijven, comparatieve voordelen en specialisatie versus diversiteit, enzovoort. Polariserende discussies brengen helaas zelden antwoorden. Dit boek wil daarom de klassieke tegenstellingen doorbreken. Verschillende experts laten de breuklijn tussen ecologie en landbouw achter zich en formuleren aanbevelingen voor een progressief landbouwbeleid. Hoewel elk individueel hoofdstuk oplossingen biedt voor een deelaspect van landbouw, ligt de kracht van dit boek net in de oproep om ad-hocmaatregelen achterwege te laten en te werken aan een coherent landbouwplan. De complexiteit van ons huidig landbouwbeleid heeft nood aan een coherent landbouwplan. Dit boek neemt het initiatief om hiertoe een progressief voorstel te lanceren.
