In 2001 en 2004 adopteerde Martijn Roessingh twee kinderen uit China. Zijn eerste dochter was bij de overdracht tien maanden oud, zijn tweede dochter zeventien maanden. Over hun achtergrond wist hij niets. Om daar meer over te weten te komen ging hij opnieuw naar China. In zijn zoektocht naar de herkomst van zijn kinderen ontdekt hij de soms bizarre gevolgen van de Chinese bevolkingspolitiek. Hij ontmoet moeders die hun baby hebben weggelegd, kinderen die zijn afgestaan, medewerkers van tehuizen, pleegouders, politieagenten, bevolkingsambtenaren en wetenschappers.
Stukje bij beetje ontrafelt hij het raadsel waarom zijn kinderen ter adoptie zijn afgestaan. Hij onderzoekt de plekken waar ze zijn gevonden, spreekt de mensen bij wie ze hun eerste levensmaanden hebben doorgebracht en vraagt zich af of ze verhandeld zijn. Hij ontdekt dat de bevolkingspolitiek die dit allemaal in gang heeft gezet is geïnspireerd op het werk van Nederlandse wetenschappers. Maar slaagt hij er ook in de biologische ouders van zijn dochters te vinden?
