Sjuul logeert bij haar opa. Haar opa is heel bijzonder: hij zingt in een koor en heeft allerlei spullen in huis die met zijn geloof te maken hebben, van beeldjes van heiligen tot spreuken met geboden. Dat je van zijn geloof niet mag stelen en liegen begrijpt Sjuul wel, maar als je altijd eerlijk moet zijn, waarom vertellen volwassenen dan niet alles? En waarom mag je niet een mens doden, maar wel een dier?
Als Sjuul op een middag met haar opa bij de koorrepetitie is, is ze getuige van een diefstal: een jongetje haalt ongezien muntjes uit een bakje. Dat ook het gebod van niet stelen niet zo eenduidig is, ontdekt ze als ze achter de ware reden van de diefstal komt.
Met haar ontwapenende eerlijkheid bevraagt Sjuul de wereld om zich heen. En daardoor helpt ze en passant ook andere mensen – of het nou het kleine jongetje Hugo is, zijn moeder of haar oude opa.
Laat het maar aan Saskia de Jong over om door de ogen van een kind naar de wereld te kijken en die voor het eerst te ontdekken. De herinneringen aan haar eigen opa vormden de inspiratie voor dit warme verhaal over familie en de kracht van het zorgen voor elkaar. Er kan je niks gebeuren met Sjuul aan je zij!
