Na een afschuwelijke aanslag in het hart van Europa neemt de moeder van de gedode terrorist het woord. Zonder haar zoon te vergoelijken of zichzelf te sparen, neemt ze de maat van de tijd waarin ze leeft.
Zo bouwt ze zich om, met smartelijk en soms rancuneus genoegen, tot een spiegel van een hele samenleving. ‘Had mijn zoon zijn daden gepleegd in oorlogstijd, en in het uniform van ons leger? Hij had een monument gekregen.’

Tom Lanoye staat bekend als auteur van omvangrijke projecten, zoals zijn monumentale moederroman Sprakeloos, de driedelige familiesage Het goddelijke monster of de twaalf uur durende Shakespeare-bewerking Ten oorlog.
Maar ook in fijnzinnige miniaturen betoont hij zich een meester. GAZ. Pleidooi van een gedoemde moeder vormt daarvan het bewijs. Het is een Lanoye pur sang: emotie, bevlogenheid en politieke analyse, gevat in een altijd sprankelende stijl.

De pers over eerder kort proza van Lanoye:

‘Benijdenswaardige klasse.’ De Standaard

‘In de traditie van Hugo Claus en William Faulkner.’ Het Vrije Waasland

‘Als door Harry Mulisch ingeblazen.’ NRC Handelsblad

‘Ontroering en besef van tragiek.’ Het Parool